Mountainbiken

Het pad is het doel - ketting rechts!

Met de hand bij de rem, de voeten op de pedalen en een geconcentreerde blik vooruit: Zoals in vele delen van Duitsland ervaren mountainbikes ook in de Harz de ware magie van de regio alleen in het zadel!

Snel wisselen tussen ruw en glad, bergen en de rivier – wat door de beroemde Harz mountainbikebril gezien wordt, blijft voor anderen verborgen. Licht groene loof- en gemengde bossen, ondoorzichtige naaldbossen en diepe ravijnen vliegen voorbij. Levendige uitwisseling tussen bospaden en steile hellingen, smalle paden, geblokkeerde rotsachtige passages, avontuurlijke paden met sprongen en bochten en dan weer een zachte bosgrond waarop het wiel bijna vanzelf "loopt". In het Nationaal Park Harz ervaren mountainbikes volledige stilte en ongerepte wildernis, ruige kliffen en onverwachte uitzichten. Slechts een paar mijl verder zijn indrukwekkende culturele monumenten, kleine steden of vreemd uitziende graven met een tunneluitgang, die een lange traditie van mijnbouw beschrijven, te ontdekken.

Een mountainbiketocht in de Harz laat een indruk achter, het kan nauwelijks nog spannender. Voor vele rijders is het allang duidelijk: De Harz is de beste mountainbikeregio in het noorden van Duitsland. De goed gemarkeerde routes hebben voor iedere behoeften iets in petto: eenvoudig tot extreem, omhoog of bergafwaarts, kort en gemakkelijk of lang en vermoeiend. Beleef deze speciale kick - in de Harz!

„Doe een gorilla na!“ roept Thorsten Juraschka naar de kinderen, die op de grote parkeerplaats in St. Andreasberg hun rondjes draaien. De vier verheffen zich gelijktijdig uit het zadel en staan met gebogen knieën op de pedalen van hun bikes. Als een gorilla in de aanval duwen ze hun ellebogen naar buiten. Trainer Juraschka laat iedereen langzaam aan zich voorbij rollen. Voor hij met de kinderen op de trails gaat heeft hij namelijk nog behoorlijk wat werk te verrichten.

Opstappen en wegrijden? Vergeet het maar: een coole bike en een veilige helm zijn nog lang niet voldoende. En alhoewel de kinderen intuïtief snel de juiste bewegingen leren is het zinvol de juiste rijtechniek professioneel te instrueren. Trailtech in St. Andreasberg is daarvoor de juiste partner. De mountainbikeschool biedt namelijk naast begeleide toeren en rijvaardigheidstrainingen voor volwassenen ook cursussen voor kinderen aan, waar op speelse wijze de basis voor een veilig en ‘flowiges’ rijden kan worden geleerd. “Als eerste staat altijd de bike-check op het programma”, vertelt de 39-jarige Juraschka aan het begin van de scholing, nadat hij de protectoren met tape aan de benen van de kinderen heeft vastgemaakt. Zitten de handgrepen en het zadel vast? Werken de remmen goed? Loopt de ketting soepel? Zit er genoeg luchtdruk op de banden en zijn de schokdempers in orde? Thorsten Juraschka, zelf vader van twee kinderen laat alle handgrepen rustig zien. Dat hij daarbij ieder kind met zijn naam aanspreekt schept vertrouwen en een goed persoonlijke verbinding. Met een simpel trucje lukte hem dat: iedereen moest tijdens de begroetingsronde een lievelingsgerecht  noemen die eveneens begint met de eerste letter van zijn naam. En zo controleert de trainer nu de luchtdruk van Fanta-Fabian en de remmen van Toblerone-Theo. Dan pas mogen de kinderen opstappen en als gorilla’s rondjes draaien. Het zadel tussen de dijen geklemd staan de kinderen op de bikes: “zo heb je veel meer invloed op je fiets – ja, dat is niet hetzelfde als thuis op de bank!” lacht de mountainbiker. De trappers in een horizontale positie en tussendoor even lang maken en de benen strekken, een of twee vingers aan de remmen, het stuur niet belasten. De hakken diep, de voeten in het midden – er moet aan heel veel dingen worden gedacht tijdens het mountainbiken. En dat is nog maar een klein gedeelte, want remmen is een hele kunst. “Anders vlieg je over het stuur of je gooit jezelf uit de bocht!” En dat wil je allebei niet. Hier niet op de parkeerplaats met gravel en al helemaal niet op de trail op de berg. Dus met gevoel de voor- en achterremmen bedienen. “Voor een beetje meer dan achter”, roept Juraschka. En aangezien bij de kinderen niet alleen beweging en de sportieve aspecten op de eerste plaats komen, maar ook de bijzondere beleving in de natuur, leren de beginners meteen dat je niet op een boomwortel moet remmen, maar ervoor of erachter, omdat je ze anders kapot maakt.

Na een eerste instructie gaan ze allemaal naar de stoeltjeslift. Gelukkig helpt iemand om de bikes in de lift te hangen. Maar ook om eenmaal boven aangekomen, de fietsen weer met beide wielen op de grond te zeten. “En fietsen maar!” roept Juraschka, „daaracher wacht al de eerste dirtjump op je, die moet je in je zak steken!” Concreet betekent dat voor de kinderen: op de heuvel klein maken, losjes in de armen en goed veren. En meteen nog een keer. Iedereen is volop geconcentreerd, dat van die kinderen iemand op school de les zou storen is hier buiten niet voorstelbaar. En meteen rijdt de groep op de volgende hindernis af. “Stop!” Thorsten Juraschka legt deze eerst uit. „Een trede rijdt je in de basispositie aan. Vlak ervoor buig je je armen. Zodra het voorwiel over de trede rolt, druk je hem in de trede.” Gemakkelijker gezegd, dan gedaan maar niemand valt en iedereen is apetrots.

En dan is het eindelijk zover, de kleine racertjes mogen op de trail dowhill. De ‘gorilla’s’ cruisen over de velden en de wortels van de trails, nemen bochten en zitten net beneden aangekomen alweer in de lift naar boven. Een valpartij is er aan het einde dan toch Erwtensoep-Emiel vliegt spectaculair met zijn bike over een boomwortel, blijft even liggen en staat dan weer dapper op. Zijn trainer maakt een vuistcheck en zegt “in een andere regio val je veel harder. Er is niets zachter dan de bosgrond in de Harz”. Wie valt, doet dat dus beter in de Harz…..

Meer informatie op www.trailtech.de