De UNESCO Werelderfgoedconventie van 16 november 1972 is een erfenis van superlatieven.
Meer dan 900 cultuur- en natuur erfgoederen over de hele wereld zijn inmiddels van ‘uitzonderlijk belang’ en als een ‘deel van het werelderfgoed van de mensheid’ opgenomen. De conventie is een wereldwijde verklaring van vrede en tot nu toe hebben 190 landen deze overeenkomst geratificeerd, met de belangrijkste doelstelling het handhaven van de traditie en het beschermen van prominente plaatsen in de geschiedenis van de mensheid en de wereld.
‘Meesterwerken van menselijke creativiteit’, ‘uniekheid’, ‘authenticiteit’ en ‘universele waarde’ kenmerken de culturele bezienswaardigheden opgenomen in de lijst van het UNESCO Werelderfgoed. In de Harz zijn drie UNESCO Werelderfgoederen te vinden: het ensemble ‘Bezoekersmijn Rammelsberg, de binnenstad van Goslar en het watermanagement-systeem Oberharzer Wasserwirtschaft’ de ‘Stiftskerk, het kasteel en de historische binnenstad van Quedlinburg’ en ‘de Luthergedenkplaatsen in Eisleben’. Ze illustreren de romantische stadjes, mysterieuze mijnen, spirituele plaatsen en legendarische bergen.