Het klooster werd in 1700 gesticht door Ursuline nonnen uit Erfurt om de goede opvoeding en scholing van jonge meisjes te bevorderen.
In het kloostergebouw vindt vandaag de dag nog steeds een actief kloosterleven plaats. Tussen 1735 en 1740 werd het klooster uitgebreid met een tweede gebouw direct aan de Neutorstraße, dat sinds 1995 het gastengedeelte van het klooster is. Hier kunnen gasten een tijdje deelnemen aan het kloosterleven, seminars bijwonen en conferenties organiseren.
Eén onderdeel van het klooster is de Onze-Lieve-Vrouwekerk. Het is niets nieuws dat deze opnieuw is ingericht en verbouwd. Het heeft veel veranderingen ondergaan in zijn meer dan 500-jarige geschiedenis. Al in 1442 was er een kleine Mariakapel in Duderstadt en toen de Ursulinen in 1700 hun klooster in Neutor stichtten, werd de kleine gotische kapel uitgebreid met een schip met een zusterkoor. In 1889/1890 werd deze kerk vervangen door een neoromaans gebouw ontworpen door R. Herzig in de stijl van het historisme. Het altaar werd op een met 14 treden verhoogd plateau geplaatst en er werd een zijbeuk toegevoegd. De zusters kregen een ruim koor tegenover het altaar. In 1963/64 kreeg het interieur van de kerk een compleet nieuw ontwerp in overeenstemming met de richtlijnen van het Tweede Vaticaans Concilie en de trend van die tijd naar eenvoud. De neoromaanse kleuren verdwenen onder een laag witte verf. De kerk oogde helder en duidelijk en bood een duidelijk zicht op de hoofdzaken - het altaar en het kruis uit 1500 dat weer in de kerk was teruggebracht.
Na de noodzakelijke renovaties werd de kerk op 8 mei 2007 ingewijd door bisschop Norbert Trelle. Het nieuwe altaar bestaat uit een eenvoudig blok, terwijl de mensa (altaarplaat) op vier pilaren rust. Het staat in het midden van het schip en bevindt zich dus in het midden van de hoefijzervormige kerkbanken. Een glimmende gouden kroonluchter boven het altaar benadrukt het belang van deze plek. Het komt overeen met de cirkel van blauwe kunststeen op de vloer. Alle belangrijke plekken in deze kerk zijn gemarkeerd met zo'n cirkel, inclusief de ambo en de kleine credentietafel. De drie tafels zijn verbonden door een donkerrode stenen band in de vloer die zich uitstrekt vanaf de apsis. Het tabernakel en een Mariabeeld staan in de zijbeuk. De halve cirkel van de buitenmuur in de apsis is aangevuld met een cirkel van blauwe steen op de vloer. Hier staat het oude kruis met Maria en Johannes uit de voormalige Onze-Lieve-Vrouwekapel. Het fries van figuren op de muren van het schip stelt mensen uit onze tijd voor. Ze zijn allemaal naar voren gericht, naar de apsis, en lijken min of meer op weg daarheen.
Eén onderdeel van het klooster is de Onze-Lieve-Vrouwekerk. Het is niets nieuws dat deze opnieuw is ingericht en verbouwd. Het heeft veel veranderingen ondergaan in zijn meer dan 500-jarige geschiedenis. Al in 1442 was er een kleine Mariakapel in Duderstadt en toen de Ursulinen in 1700 hun klooster in Neutor stichtten, werd de kleine gotische kapel uitgebreid met een schip met een zusterkoor. In 1889/1890 werd deze kerk vervangen door een neoromaans gebouw ontworpen door R. Herzig in de stijl van het historisme. Het altaar werd op een met 14 treden verhoogd plateau geplaatst en er werd een zijbeuk toegevoegd. De zusters kregen een ruim koor tegenover het altaar. In 1963/64 kreeg het interieur van de kerk een compleet nieuw ontwerp in overeenstemming met de richtlijnen van het Tweede Vaticaans Concilie en de trend van die tijd naar eenvoud. De neoromaanse kleuren verdwenen onder een laag witte verf. De kerk oogde helder en duidelijk en bood een duidelijk zicht op de hoofdzaken - het altaar en het kruis uit 1500 dat weer in de kerk was teruggebracht.
Na de noodzakelijke renovaties werd de kerk op 8 mei 2007 ingewijd door bisschop Norbert Trelle. Het nieuwe altaar bestaat uit een eenvoudig blok, terwijl de mensa (altaarplaat) op vier pilaren rust. Het staat in het midden van het schip en bevindt zich dus in het midden van de hoefijzervormige kerkbanken. Een glimmende gouden kroonluchter boven het altaar benadrukt het belang van deze plek. Het komt overeen met de cirkel van blauwe kunststeen op de vloer. Alle belangrijke plekken in deze kerk zijn gemarkeerd met zo'n cirkel, inclusief de ambo en de kleine credentietafel. De drie tafels zijn verbonden door een donkerrode stenen band in de vloer die zich uitstrekt vanaf de apsis. Het tabernakel en een Mariabeeld staan in de zijbeuk. De halve cirkel van de buitenmuur in de apsis is aangevuld met een cirkel van blauwe steen op de vloer. Hier staat het oude kruis met Maria en Johannes uit de voormalige Onze-Lieve-Vrouwekapel. Het fries van figuren op de muren van het schip stelt mensen uit onze tijd voor. Ze zijn allemaal naar voren gericht, naar de apsis, en lijken min of meer op weg daarheen.